R. even bijpraten

Lieve R. 

Mama was bijna klaar met typen van dit blogje, toen jij bedacht dat het misschien wel grappig was om op de knopjes van het toetsenbord te drukken. En floep!! Weg was mijn blog! Dus we beginnen maar op nieuw. 

Wat  ga je snel! 

Het is al even geleden dat mama een blogje over jou schreef, dus het werd wel weer even tijd. 
Je loopt inmiddels al de hele kamer door. Meestal achter je poppenwagen, maar sinds gisteren ook steeds vaker stukjes gewoon los. 
We gaan vaak samen wandelend N. ophalen van de peuterspeelzaal. De papa's en mama's die dan al staan te wachten kijken dan heel verliefd naar je. Je ziet er dan ook zo schattig uit!! En oh oh oh wat ben ik dan trots op jou! Je loopt zo parmantig met je poppenwagen en wilt alles bekijken! Als er kinderen op het schoolplein spelen, dan wil jij daar ook graag naar toe, je wijst en roept en wandelt naar het hek. 

Je kletst me de oren van het hoofd en kunt ook al een paar woordjes zeggen: mama, papa, beppe, dit, dat en ja. Je snapt ook al heel veel van wat mama je vraagt en vertelt. Als mama je vraagt of je de duploblokjes op wilt ruimen, dan pak je de zak en zoek je de blokjes allemaal op. Vervolgens kiep je de tas weer om, maar dat mag de pret niet drukken. Laatst zat je bij je speelgoedkast en gooide alle speelgoed eruit. Ondertussen riep je maar omme omme omme. Je zult vast bedoeld hebben dat je rommel aan het maken was. Vorige week kwam je met een boekje bij mij. Oe oe! Wil je dat we samen een boekje lezen? vroeg ik je. Je knikte driftig met je hoofd, want ja... samen boekjes lezen vind je heerlijk!

Je speelt ook graag met je pop. Ze krijgt dat allemaal kusjes en knuffels en je crosst met de pop in je poppenwagen de hele kamer door. 
Als je moe bent, dan pak je je Wawa en ga je met je duimpje in de mond en het oor van wawa rustig zitten. Oh, dat ziet er ook zo vertederend uit.